Alledaagjes 15 sep 8, 2016
Ik ben om op te vreten. Althans als ik de heersende muggenpopulatie en andere lelijke steekbeesten moet geloven. Zodra ze de kans krijgen zetten ze hun snuit, angel of wat dan ook in mijn vel, met als gevolg steeds groter wordende bulten en builen die jeuken dat het niet meer lekker is.
Ik ben het hoofdmenu van ons gezin. Eventueel bezoeken ze Kleintje als voorgerecht of aperitiefje, maar daarna landen ze toch echt wel bij mij voor de grande finale. Zoon, Middelste en Lief staan niet eens op de kaart van het insectenrestaurant.
Niet dat ik dat zomaar laat gebeuren. Onze vliegenmepper is mijn belangrijkste wapen. Ik heb inmiddels Olympische kwaliteiten ontwikkeld en sla sneller dan het licht. Muggen storten al dood neer, voordat ze weten dat ze geraakt zijn. Mijn specialiteit is het zelfs om vliegende ellendelingen uit de lucht te meppen. Ook mijn wederhelft maakt voor het slapen gaan even een moordlustige jachtronde op onze slaapkamer. Maar toch zijn er blijkbaar altijd een paar exemplaren die zich te goed verstoppen.
Ook probeer ik het te zoeken in de zaken waar steekbeesten niet van houden, bijvoorbeeld geurtjes als eucalyptus en citronella. Die ik zelfs al in wanhopige bui overvloedig op mijn kleren heb gesprenkeld. Met als gevolg dat ik ervan verdacht werd toch een zeer slechte smaak te hebben op het gebied van parfums, want de wolk waarin ik mij voortbewoog was niet te harden.
Toen ik onlangs op een borrel bij vriendinnen mijn leed klaagde, kwamen na het gebruikelijke arsenaal aan huis-, tuin- en keukenadviezen een opmerkelijke tip langs. De geur van een kip zou een geweldige preventieve werking hebben om insectenbeten te voorkomen. Nu hebben we in de achtertuin een royaal kippenhok waarin zes hoogbejaarde kippen resideren. Samen leggen ze één ei per dag dus er zijn al af en toe wat stemmen die verkondigen dat de dames beter in de soep kunnen eindigen, waarna zes jongere en meer productieve opvolgsters het stokje kunnen overnemen. Als muggenpreventieteam krijgen ze mogelijk een tweede leven. Dat roept natuurlijk wat praktische vragen op. Kun je je ook met wat kippenbouillon besprenkelen of moet ik echt het kippenhok in om eens intensief met de dames te knuffelen? Of dien ik voortaan met een van de hennen in mijn zeer directe nabijheid op pad te gaan? Ik zou er best een in mijn handtas kunnen meenemen, zo beweeglijk zijn ze toch niet meer.
En ‘s avond kan ik er ook wel eentje in bed nemen. Tussen mijn wederhelft en mij in. Dat komt wellicht de romantiek niet ten goede, maar het doel heiligt de middelen. En bijkomend voordeel is dat ik af en toe een vers ei op bed geserveerd zal krijgen.
